Lubelskie Zimowe Zawody Samolotowe

Na lotnisku w podlubelskim świdniku zameldowały się już pierwsze załogi, które od czwartku przystąpić mają do rywalizacji w jubileuszowych 40. Lubelskich Zimowych Zawodach Samolotowych.

Jedyna w świecie tego typu zimowa impreza w sportach lotniczych ma już wieloletnią tradycję. Idea zawodów w okresie uważanym za martwy dla sportowego latania zrodziła się na początku lat trzydziestych w gronie członków Lubelskiego Klubu Lotniczego i Klubu Lotniczego Podlaskiej Wytwórni Samolotów w Białej Podlaskiej.

Pierwsze Lubelsko-Podlaskie Zimowe Zawody Lotnicze zorganizowano na przełomie stycznia i lutego 1931 roku na fabrycznym lotnisku Zakładów Mechanicznych "E.Plage i T. Laśkiewicz" w lubelskiej dzielnicy Bronowice. Dziewięć załóg z Warszawy, Krakowa, Lwowa, Lublina i Białej Podlaskiej na samolotach zaopatrzonych w narty wystartowało na trasy Lubelszczyzny i Podlasia. Wśród startujących byli m.in. znany konstruktor samolotów i lotnik Stanisław Wigura, Zygmunt Puławski czy rektor warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych Tadeusz Pruszkowski. Pierwszymi zwycięzcami zostali pilot Kazimierz Chorzewski z nawigatorem Kazimierzem Twardowskim z Aeroklubu Akademickiego we Lwowie.

Kolejna impreza mająca się odbyć w Białej Podlaskiej nie doszła do skutku z braku funduszy, ale zachowując numerację 3. Lubelsko- Podlaskim Zawodom Lotniczym nadano znaczącą oprawę, a patronat nad nimi objął ówczesny minister komunikacji Michał Butrewicz. Zawody ponownie wygrał Kazimierz Chorzewski startując z nawigatorem Władysławem Mayem.

Przed II wojną światową zawody odbyły się jeszcze w roku 1934 (zwycięzcy - Lech Karczewski i Eugeniusz Przysiecki z Warszawy), w 1938 (Wiktor Pełka i Wilhelm Weber ze śląska) oraz w 1939 (Józef Rojek i Juliusz Klein z Krakowa).

Imprezę reaktywowano dopiero w 1963 roku za sprawą działaczy Aeroklubu Robotniczego w świdniku, a w tych pierwszych powojennych zawodach zwyciężyła załoga Jerzy Paszke i Zbigniew Rogowski z Aeroklubu Podkarpackiego z Krosna. W miarę regularnie zawody zimowe odbywały się na przemian na lotniskach w świdniku i Radawcu pod Lublinem, a kilkakrotnie gospodarzem etapów pośrednich była Biała Podlaska.

Po wznowieniu tylko raz zdarzyła się dłuższa przerwa trwająca od 1989 do 1995 roku. Wynikała ona z trudnej sytuacji materialnej, w jakiej znalazły się aerokluby w okresie transformacji ustrojowej.

Zawody wznowiono w 1995 roku, a ich zwycięzcami zostali Janusz Darocha i Marek Pałęga z Aeroklubu Częstochowskiego. W roku 2000 gospodarzem imprezy był Aeroklub Orląt w Dęblinie, zaś przed trzema laty, nawiązując do przedwojennej tradycji, konkurencje nawigacyjne rozpoczęto w Białej Podlaskiej, a zakończenie miało miejsce w Radawcu.

Wśród triumfatorów zawodów oprócz Janusza Darochy byli m.in. Witold świadek oraz Wacław Nycz, który zwyciężał siedmiokrotnie z różnymi partnerami w roli nawigatora. Po cztery zwycięstwa mają na swoim koncie świdnicka załoga Ryszard Kasperek -Eugeniusz Mielcarz oraz pilot Ryszard Michalski z łodzi. Przed rokiem wygrała młoda załoga z Aeroklubu Lubelskiego Michał Bartler (pilot) i Marcin Stachowicz (nawigator).

W gronie polskich mistrzów świata i Europy dominujących od lat w lataniu precyzyjnym i rajdowym nie ma takiego, który nie zaliczyłby zimowego treningu na podlubelskich lotniskach w Radawcu bądź świdniku.

Jak powiedział kierownik zawodów Krzysztof Janusz, udział w tegorocznych zawodach zaawizowało 20 załóg z całego kraju.

Jeśli dopisze pogoda, w ciągu trzech kolejnych dni przewiduje się przeprowadzenie jednej konkurencji nawigacyjnej oraz dwóch konkurencji rajdowo-nawigacyjnych. Aby uznać, iż zawody się odbyły, wystarczy przeprowadzenie jednej konkurencji. W ciągu 75 lat tylko dwukrotnie, w latach 1932 i 1989, warunki atmosferyczne uniemożliwiły rozegranie zawodów.