Reklama

Języki miłości – co mówi nauka o sposobach okazywania bliskości?

W ostatnich latach pojęcie „języków miłości” zyskało ogromną popularność. Choć koncepcja Gary’ego Chapmana powstała jako praktyczne narzędzie wspierania par, dziś coraz częściej pojawia się w gabinetach terapeutycznych, na kursach komunikacji oraz w badaniach nad satysfakcją w związkach. Współczesna psychologia traktuje koncepcję Chapmana jako inspirującą, choć uproszczoną ramę do wyjaśnienia, w jaki sposób ludzie wyrażają i odbierają miłość. Co zatem mówi nauka o językach miłości – i czy faktycznie pomagają budować zdrowsze relacje?

Katarzyna Pilewicz
Dzisiaj, 04:52 PM

Języki miłości – co mówi nauka o sposobach okazywania bliskości?

Autor: Beata Brzemińska

Pięć języków miłości – użyteczna metafora

Chapman wyróżnia pięć sposobów okazywania bliskości: słowa uznania (afirmacji), wspólne dobre jakościowo spędzanie czasu, dotyk, podarunki oraz różne przysługi. To, co jedna osoba uznaje za wyraz czułości, na przykład wspólne spędzanie czasu, dla drugiej może wydawać się niewystarczające, jeśli potrzebuje werbalnych zapewnień czy fizycznego kontaktu.

W codzienności widać to bardzo wyraźnie:

Słowa uznania (afirmacji): partnerka, która przed ważnym spotkaniem słyszy: „Jestem z ciebie dumny, świetnie sobie poradzisz”, czuje się dostrzegana i wspierana.
Czas razem: mąż, który odkłada telefon i proponuje wspólną kawę bez pośpiechu, komunikuje: „Jesteś dla mnie priorytetem”.
Dotyk: krótki uścisk w kuchni, dotknięcie ramienia w stresującym dniu czy trzymanie za rękę podczas spaceru to dla wielu osób najczytelniejszy język bliskości.
Upominki: nie chodzi o koszt, ale o uważność – ulubiona herbata, którą partner przynosi „bo pomyślałem o tobie”, bywa silniejszym sygnałem miłości niż najdroższa biżuteria.
Różne przysługi: dla niektórych największym gestem troski jest to, że ktoś za nich zatankuje auto, załatwi trudną sprawę czy zrobi śniadanie, gdy mają ciężki poranek.

Co na to nauka?

Dopiero w ostatniej dekadzie pojawiły się bardziej systematyczne badania dotyczące języków miłości. Analiza z University of Toronto (2022), obejmująca ponad 5 tysięcy osób, wykazała, że dopasowanie sposobów okazywania miłości między partnerami wyraźnie podnosi wyższą satysfakcję i lepszą komunikację w związkach, a także obniża napięcie emocjonalne.

Z kolei badania z University of Texas podkreślają, że preferencje nie są stałe. Zmieniają się pod wpływem fazy związku, poziomu stresu i doświadczeń. Młodzi dorośli częściej doceniają dotyk i wspólny czas jakościowy, natomiast osoby w wieloletnich związkach cenią sobie różne przysługi, które łączą się z poczuciem współpracy i partnerstwa.

Psychologia ewolucyjna wskazuje, że języki miłości odzwierciedlają różne mechanizmy więzi: dotyk wzmaga wydzielanie oksytocyny, słowa podnoszą poczucie własnej wartości, a materialne gesty symbolizują zaangażowanie.

Dlaczego dopasowanie jest tak ważne?

Teoria Regulacji Wzajemnej podkreśla, że relacje budują się poprzez subtelne mikro-sygnały. Jeśli partnerka okazuje miłość słowami, a partner odczytuje miłość głównie przez dotyk, to w pewnym momencie może dojść do paradoksalnej sytuacji – oboje się starają, ale nikt tego nie czuje.

Przykład:

Ona wracając z pracy mówi: „Tak cię kocham, jesteś dla mnie najważniejszy”, a on odbiera ją jako zdystansowaną, bo najważniejsze jest dla niego wspólne spędzanie czasu. On z kolei naprawia jej samochód i uważa, że „robi wszystko, by pokazać, że mu zależy”, ale ona nie czuje bliskości bez rozmowy i słów wsparcia.

Jak zastosować tę wiedzę?

Nazwij to, co do ciebie mówi miłość – możesz odkryć, że słowa czy drobne prezenty znaczą dla ciebie więcej, niż myślałaś.
Zapytaj partnera, co sprawia, że czuje się kochany. Czasem odpowiedź zaskakuje i otwiera zupełnie nowy dialog.
Wprowadzaj mikro-gesty – minutę dłuższy uścisk, krótką wiadomość z uznaniem, drobną pomoc bez proszenia.

Badania z Gottman Institute dowodzą, że pary, które regularnie okazują czułość w sposób dopasowany do potrzeb partnera, mają nawet 80% większą szansę na trwałą, satysfakcjonującą relację.

Miłość to dialog, nie instrukcja

Języki miłości nie muszą być sztywno przypisanymi kategoriami. To raczej narzędzie, które pomaga zrozumieć siebie i drugą osobę oraz budować bardziej empatyczną, opartą na wzajemnych potrzebach relację. W końcu najważniejsze jest nie to, jak my chcemy kochać, lecz jak druga osoba tę miłość odbiera.

Dr Katarzyna Pilewicz, LCPC, CADC

doktor psychologii i specjalista od uzależnień. Ukończyła Adler University w Chicago w dziedzinie psychologii klinicznej. Doktorat obroniła w Walden University zajmując się wpływem psychologii pozytywnej na poprawę stanu psychiki człowieka. Autorka licznych publikacji popularnonaukowych w dziedzinie psychologii i higieny psychicznej w amerykańskim wydaniu Magazynu „Polonia” i w “Dzienniku Związkowym” w Chicago. Prowadzi swoją klinikę w trzech lokalizacjach na przedmieściach Chicago, gdzie prowadzi psychoterapię dla młodzieży oraz dorosłych z problemami natury psychologicznej, pomagając w powrocie do wyższej jakości życia.