Dobrowolna deportacja

Chicago (Internet, inf. wł., CST, CT) – Wielu działaczy proimigracyjnych wyraziło zdziwienie i oburzenie nową akcją władz federalnych, która polega na przekonywaniu nielegalnych imigrantów mających nakazy deportacji, aby dobrowolnie opuścili Stany Zjednoczone.

Począwszy od wtorku 5 sierpnia do 22 sierpnia nielegalni imigranci z nakazami deportacji, mieszkający w pięciu największych miastach, w tym również w Chicago, mogą zgłosić się do lokalnego urzędu imigracyjnego.

W ubiegłym tygodniu Julie Myers, zastępca sekretarza ds. kontroli imigracji i ceł, znanego jako ICE (od: Immigration nad Customs Enforcement) ogłosiła nową akcję pod hasłem "Program wyznaczonego wyjazdu" (Scheduled Departure Program) podczas wystąpienia w hiszpańskojęzycznej telewizji.
Myers stwierdziła w oświadczeniu: "Program jest odpowiedzią na obawy i zastrzeżenia obcokrajowców, organizacji środowiskowych oraz adwokatów imigracyjnych, którzy uważają, iż ICE niepotrzebnie zakłóca życie rodzinne egzekwując obowiązujące prawa. Dzięki udziałowi w "Programie wyznaczonego wyjazdu", ci, którzy byli w sądzie i otrzymali nakaz opuszczenia kraju, mają teraz szansę podporządkować się prawu oraz uzyskać kontrolę nad sytuacją rodzinną i tym, jaki wpływ będzie na nią miała deportacja".

Nowy program agencji ds kontroli imigracji i ceł, czyli ICE, dotyczy około 457 tys. nielegalnych imigrantów pozostających w USA, którzy otrzymali nakazy deportacji, ale nie popełnili w USA przestępstw kryminalnych.
Fred Tsao, dyrektor Stanowej Koalicji ds. Imigrantów i Uchodźców, znanej jako ICIRR (od: Illinois Coalition for Immigrant and Refugee Rights), określił nową inicjatywę ICE jako nierealistyczną i absurdalną.

Dyrektor Tsao zauważył, że jeśli nielegalny imigrant chciałby wyjechać, to i tak może to zrobić bez meldowania się władzom imigracyjnym.
Tsao i inni aktywiści imigracyjni, którzy zastanawiają się, jaką korzyść ma nielegalny imigrant za to, że się zgłosi sam do władz i wyjedzie, zgodnie konkludują, iż "nielegalny" nie ma żadnych korzyści, a wręcz przeciwnie – same straty życiowe: m.in. rozłąkę z najbliższą rodziną i utratę pracy. (ao)