Rodzaj egotyzmu

Antyrepublikańskie nastroje społeczne utrzymują się od długiego czasu. Większość społeczeństwa nie jest po stronie urzędującego prezydenta, panuje wyraźnie negatywny stosunek do republikanów. Następuje odrzucenie ideologii i partii republikańskiej.

Tak pisano całkiem niedawno o warunkach politycznych, w których republikański kandydat na prezydenta prowadzi kampanię wyborczą. Komentatorzy głośno sugerowali, na początku sierpnia, że republikanie pilnie potrzebują nowych twarzy i nowych idei. Dlatego pół roku temu McCain uznał, pisze dziennik „Washington Post”, że Sarah Palin może być tą nową, pilnie potrzebną twarzą. Ta kobieta zajęła wysoką pozycję w kalkulacjach republikańskiego kandydata, wyższą niż senator Joe Lieberman, w przedbiegach do wiceprezydentury mocno wspierany przez nowojorski organ prasowy – bez względu na proaborcyjne stanowisko protegowanego. Przeważyła antyaborcyjna postawa pani gubernator, która też przeszła pomyślnie proces sprawdzania stanu finansowego i rodzinnego, proces, który jak zwykle prowadzi FBI.

Sarah Palin jest więc nową twarzą, wybraną ze względu na niezależną osobowość a to jest cecha, którą McCain bardzo sobie ceni. ABC News zwraca uwagę na to, że pani Palin ma zdecydowane poglądy w kwestiach politycznych: sprzeciw wobec aborcji i małżeństw jednakowej płci (takie małżeństwa zostały zakazane na Alasce jeszcze nim rozpoczęła gubernatorskie urzędowanie). Jest też za podjęciem wydobycia ropy z terenów narodowego rezerwatu przyrody na Alasce (Alaska National Wildlife Refuge). Takie poglądy zapewniają jej bardzo wysoką aprobatę społeczną, 80 procent, po dwóch latach pracy na stanowisku.

Rodzaj egotyzmu, który charakteryzuje McCaina, jest determinantą wyboru tej kandydatki na wiceprezydenta, pisze tygodnik „Newsweek”. McCain lubi, gdy zwraca się na niego uwagę i cieszy się, gdy udaje mu się postąpić inaczej niż oczekują instytucje, z którymi jest związany. Ten wybór jest też wyrazem skłonności do kontestowania konwencjonalnego myślenia, pisze tygodnik, co występuje u nominata praktycznie od zawsze, czy to w czasie studiów, podczas służby wojskowej, w Kongresie czy ogólnie w polityce. Komentator podaje socjologicznie ciekawą obserwację o pochodzeniu amerykańskich prezydentów, pisząc, że jedni pochodzą z rodzin, w których brak jest ojca (jak Andrew Jackson, Gerald Ford i Bill Clinton), inni zaś z rodzin, w których ojciec jest postacią dominującą (obaj Adamsowie, rodzina Kennedych czy Bushowie). John McCain należy do tej ostatniej kategorii i to wyjaśnia, dlaczego przez całe życie dąży do utrzymania standardów dziedzictwa rodzinnego.

Nowa twarz polityczna ma dodać energii partyjnej bazie republikańskiej, pisze tygodnik „Time”, dodając, że dokonanie takiego wyboru ma na celu pozyskanie głosów kobiecych, zwłaszcza tych kobiet, które nie są zwolenniczkami Hillary Clinton. Badania pokazują, że na obecnym etapie McCain ma mniejsze poparcie wśród kobiet niż w tym samym czasie miał prezydent Bush, gdy rozpoczynał drugą kampanię wyborczą. Jest to również najniższy wskaźnik zaufania, jakim kandydat na wiceprezydenta jest obdarzany od czasu, gdy Dan Quayle stał się kandydatem przy boku starszego Busha w 1988 roku.

Ujawnia się też opinia polityczna, jak podaje ABC News, która jest wrogo nastawiona do pani Palin jako kandydatki na wiceprezydenta. Wrogie wobec niej stanowisko wyraża Robert Wexler, demokrata w Izbie Reprezentantów, ten sam, który zainicjował Wspólną Rezolucję 371 (House Concurrent Resolution 371) z 11 czerwca bież. roku, domagającą się od Polski zwrotu pożydowskiego mienia lub rekompensaty. Jego wrogość do pani Palin wywołuje prasowe przypomnienie jej udziału w spotkaniu, które Pat Buchanan zorganizował w jej rodzinnym mieście – w tym okresie, Buchanan, znany zwolennik izolacjonizmu Ameryki oraz zdecydowany przeciwnik pro-izraelskiej polityki, prowadził własną kampanię wyborczą, a ta zawiodła go na Alaskę.

Po zapoznaniu się z wiadomością Robert Wexler uznał kandydatkę za politycznego wroga a jej wybór – za afront dla wszystkich Żydów w Ameryce, afront tym większy, że Pat Buchanan jest sympatykiem nazistów, jak powiada demokrata z Florydy, dodając, że John McCain nie zdał pierwszego testu z przywództwa i ocen politycznych, wybierając kandydatkę występującą w chórze anty-izraelskich głosów, jakie słychać w amerykańskiej polityce.

Zrównoważony budżet stanowy, obniżenie podatków, zwalczanie grup interesu i korupcji oraz podjęcie kwestii niezależności energetycznej, to są sprawy, których załatwienie na Alasce jest zasługą pani Sary Palin – podkreśla John McCain w swym przemówieniu na zakończenie republikańskiej konwencji. Obok wydarzeń z własnego życia, jak okres niewoli wietnamskiej, republikański nominat przypomina, że i on walczył z takimi zjawiskami jak okradanie plemion indiańskich czy defraudacje popełniane w Pentagonie. Utrzymanie niskich podatków, dyscyplinę w wydatkach federalnych i otwarcie rynków handlowych – to sprawy, które nominat wymienia przypuszczalnie jako pryncypia programowe, a przy tej okazji wprost atakuje Baracka Obamę, mówiąc „utrzymam podatki na niskim poziomie i obniżę je tam, gdzie będzie można. Mój przeciwnik podniesie je. Otworzę nowe rynki dla naszych towarów i usług.

Mój przeciwnik zamknie je. Obniżę rządowe wydatki. On je zwiększy”. W zakresie spraw finansowych, zapowiada zwiększenie odliczeń od podatków z tytułu kosztów na utrzymanie dzieci (child tax exemption) z trzech i pół do siedmiu tysięcy dolarów. Przedstawia też projekt narodowy, jakim ma być zakończenie wypłat ogromnej sumy, 700 miliardów dolarów rocznie, na rzecz tych krajów, które, jak mówi, nie bardzo lubią Ameryki.

Źródła:
– o kwestiach decydujących o wyborze kandydatki: sprzeciw wobec aborcji i małżeństw jednej płci, niezależna osobowość, wydobycie ropy, przewaga nad senatorem Liebermanem, wysoka aprobata społeczna, 1) za dziennikiem „Washington Post”, wydanie na 31 sierpnia, artykuł „Palin Made An Impression From the Start”, autorzy Dan Balz i Robert Barnes; 2) ABC News, wydanie na 30 sierpnia, artykuł „McCain Makes History With Choice of Running Mate”, autor Steve Quinn,
– o egotyzmie McCaina określającym wybór kandydatki i o jego skłonności do kontestowania konwencjonalnego myślenia, za tygodnikiem „Newsweek”, wydanie na 8 września, artykuł „Hidden Depths” (opublikowany 30 sierpnia), autor Jack Meacham,
– o celach wyboru kandydatki: pozyskanie głosów kobiecych, uaktywnienie republikańskiej bazy partyjnej, za tygodnikiem „Time”, wydanie na 29 sierpnia, artykuł „McCain’s Play For Female Voters”, autor Michael Sherer,
– o wrogim nastawieniu demokraty Roberta Wexlera z Florydy do wyboru kandydatki: afront dla wszystkich Żydów w Ameryce, anty-izraelski głos w amerykańskiej polityce, za ABC News Political Punch, wydanie na 30 sierpnia, artykuł „McCain Camp Denies That Sarah Palin was a member of the Buchanan Brigades in the 1990s”, autor Jack Traper,
– o elementach końcowego przemówienia McCaina: utrzymanie niskich podatków, dyscyplina finansowa, otwarcie rynków, wyższe odliczenia od podatków z tytułu utrzymania dzieci, zakończenie wypłat finansowych dla krajów, które nie lubią Ameryki (700 miliardów dolarów rocznie), za ABC News, wydanie na 4 września, pełny tekst przemówienia pt. „John McCain Accepts GOP Presidential Nomination, Leads Republican Party”.
Andrzej Niedzielski