(Korespondencja specjalna z Warszawy) Wszyscy byli zgodni. Nie mogło być lepszej okazji na wizytę władz Kongresu Polonii Amerykańskiej u premiera RP niż „okrągła” 90. rocznica niepodległości. Dziś Donald Tusk gościł prezesa KPA Franka Spulę i wiceprezes do spraw polskich Bożenę Kamińską. W spotkaniu brał udział Krzysztof Lisek, przewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP.
„Cieszę się, że teraz ja mogę was przyjmować! Czujcie się, jak u siebie w domu...” – tak Donald Tusk powitał delegację KPA, nawiązując do faktu, że podczas jego pierwszej wizyty w USA pierwszym spotkaniem było to z Polonią, zorganizowane na nowojorskim Greenpoincie, gdzie szefa polskiego gabinetu podobnymi słowami traktował Frank Spula.
Premier zauważył, że spotkanie w tym dniu jest więcej niż symboliczne, bowiem to „polonus” Ignacy Paderewski miał ogromny wpływ na prezydenta USA Woodrowa Wilsona, który podczas konferencji w Wersalu był największym orędownikiem odzyskania niepodległości przez Polskę i zapewnienia jej jak najbezpieczniejszych granic. Jak z emfazą pisała wtedy prasa amerykańska, Paderewski... wygrał Polskę na fortepianie. Był to prawdopodobnie jego koncert życia.
Dyskutowano oczywiście o wynikach wyborów prezydenckich w USA i o tym, jak głosowała Polonia oraz o tym, jak mogą się układać jej relacje z 44. prezydentem Barackiem Obamą. Można mieć nadzieję, że dobrze, bowiem w jego ekipie nie brakuje przyjaciół Polski. Wiceprezydent Joe Biden był jednym z motorów przyjęcia nas do NATO, szef personelu Białego Domu, Rahm Emanuel, został wybrany do Kongresu głosami polskiego Chicago i od lat domaga się zniesienia amerykańskich wiz Polakom. Są w ekipie Zbigniew i Mark Brzezińscy.
Premier poinformował, że w MSZ zostaje utworzone z jego inicjatywy specjalne stanowisko wiceministra d/s polskiej społeczności za granicą. Nie może być inaczej, jeżeli 25-30 procent jakiegoś narodu żyje w diasporze. Jest to w pewnym sensie odpowiedź na inicjatywę Bożeny Kamińskiej, która w 2005 roku zaproponowała ubiegającemu się o prezydenturę Donaldowi Tuskowi promowanie idei powołania Rzecznika Interesu Imigracyjnego RP, specjalnego urzędu, który miałby się zajmować reprezentacją i zabezpieczaniem interesu Polaków żyjących za granicą.
W Państwowej Agencji Inwestycji Zagranicznych zostanie natomiast utworzone specjalne stanowisko do spraw kontaktów z Polonią. Chodzi o stworzenie jak najlepszych możliwości inwestowania rodaków z zagranicy w Polsce. W ramach ogólnych i takich samych zasad, jak dla wszystkich innych inwestorów, ale z wyraźnym sygnałem, że Polsce zależy, aby powroty Polonii do kraju miały nie tylko wymiar sentymentalny, ale i materialny.
Donald Tusk zaprosił KPA do uczestniczenia w dwóch ważnych rocznicach przypadających w 2009 roku: 20-lecia wyborów parlamentarnych 4 czerwca 1989 r., które dały Polsce wolność oraz 70-lecia wybuchu II wojny światowej. Frank Spula zrewanżował się zaproszeniem premiera do Chicago, stolicy amerykańskiej Polonii. Donald Tusk zaaprobował to od razu i z wyraźnym zadowoleniem. Dodał, że już w styczniu Chicago i Polonię odwiedzi marszałek Sejmu Bronisław Komorowski.
Bożena Kamińska mówiła o generacyjnej zmianie warty dokonującej się w amerykańskiej Polonii oraz o tym, że pokolenie polskich 20-30-latków zainteresowane jest przede wszystkim Polską nowoczesną, silnie osadzoną w strukturach Zachodu, nie zaś tracącą czas we wzajemnych kłótniach, rozrachunkach i porachunkach, które często czynią ją „egzotyczną” i niezrozumiałą dla świata. Jednym z oczekiwań młodej Polonii jest m.in. stworzenie możliwości elektronicznego głosowania w wyborach krajowych, tak aby miała rzeczywisty wpływ na to, co się dzieje nad Wisłą. Jeżeli głosy Polonii mają ważyć na wynikach polskich wyborów, a nie być tylko ich ozdobnikiem, potrzebna jest reforma odpowiadająca wyzwaniom XXI wieku.
Spotkanie u premiera, które trwało o połowę dłużej niż planowano, pokazało, że obecne kierownictwo KPA i ekipę Donalda Tuska łączy wyraźna chemia relacji osobistych oparta m.in. na więzi generacyjnej i podobnym oglądzie świata.
Redakcja
