Uniwersyteckie wydawnictwo Yale opublikowało pracę pt. "Spies: The Rise and Fall of the KGB in America". Jej autorzy; John Earl Haynes, Harvey Klehr i Alexander Vassiliev wymieniają zdobywcę literackiej Nagrody Nobla Ernesta Hemingwaya jako agenta KGB.
Książka powstała na podstawie notatek byłego oficera KGB Vassilieva, który w latach dziewięćdziesiątych ub. stulecia miał dostęp do archiwum sowieckiego wywiadu z okresu stalinowskiego.
W rozdziale o sekretach pisarza autorzy książki określają go jako szpiega-dyletanta. Podobno zrekrutowano go w 1941 roku przed wyjazdem pisarza do Chin. Nadano mu pseudonim "Argo". Z notatek wynika, że w latach czterdziestych na spotkaniach z agentami KGB w Hawanie i w Londynie, wielokrotnie zapewniał o chęci przyjścia im z pomocą, lecz nigdy nie przekazał żadnej informacji politycznej ani nie wykonał żadnego "praktycznego zadania", w związku z czym pod koniec dekady zerwano z "Argo" kontakty.
I tu powstaje pytanie, czy Hemingway był tylko pseudo-szpiegiem i swoje tajne kontakty traktował jako potencjalny materiał literacki, czy podjął się tej pracy na serio, lecz okazał się nieskutecznym dyletantem?
Rewelacje ujawnione w ostatnich latach nie stawiają w najlepszym świetle pisarzy i artystów, którzy wyrobili sobie reputację w czasie hiszpańskiej wojny domowej. Ujawnienie listy krypto-komunistów wśród znanych osób, przygotowanej przez Georgea Orwella dla biura propagandy brytyjskiego ministerstwa spraw zagranicznych, rzuciła cień na dobre imię pisarza. Badania w sowieckich archiwach dały podstawy do nazwania Andre Malraux "mitomanem". Roberta Capę oskarżono o sfałszowanie najbardziej znanej fotografii z konfliktu hiszpańskiego, a trzecia żona Hemingwaya, Martha Gellhorn, która wraz z nim pisała sprawozdania z wojny, chorobliwie nienawidziła Arabów. (Guardian – eg)
Redakcja
