Chicago (Inf. wł.) – Czternastego sierpnia w Muzeum Polskim przy 984 N. Milwaukee w Chicago odbyło się doroczne spotkanie z wolontariuszami, którzy pracują społecznie na rzecz tej największej i najstarszej poza granicami kraju polskiej placówki wystawienniczej.
Liczne grono wolontariuszy powitali gospodarze palcówki: prezeska Maria Cieśla, dyrektor Jan Loryś i przewodniczący Rady Nadzorczej Muzeum, prezes Zjednoczenia Polskiego Rzymsko- Katolickiego Wallace Ozog. Gospodarze spotkania podkreślali znaczenie społecznikowskiej pasji wielu ludzi dla funkcjonowania muzeum i pełnienia przez nią funkcji skarbnicy polskiej kultury na emigracji przez ponad 72 lata. Korporacja pod nazwą Muzeum Polskie w Ameryce, w skład której weszły muzeum, archiwum i biblioteka została powołana do życia na początku lat pięćdziesiątych. Wtedy też powstał projekt wybudowania nowego gmachu na potrzeby placówki, ale pomysł nie został niestety zrealizowany do tej pory. Obecnie też nic nie wskazuje na to, żeby Muzeum znalazło środki na rozbudowę.
Warto w tym miejscu przypomnieć kilka znaczących faktów w historii tej placówki. Pierwszym krokiem w pracach poświęconych utworzeniu muzeum było mianowanie jego kustoszem Mieczysława Haimana, który już wcześniej rozpoczął gromadzenie i porządkowanie zbiorów bibliotecznych oraz archiwalnych. Jeszcze przed wybuchem II wojny światowej na łamach prasy zaczęły pojawiać się apele o nadsyłanie pamiątek historycznych.
Odpowiedzią na te apele była ogromna liczba napływających zewsząd darów. Powiększające się szybko zbiory wymagały nowych pomieszczeń, dlatego utworzony w styczniu 1936. Komitet Muzeum podjął decyzję o dokonaniu zmian w budynku Zjednoczenia Polskiego Rzymsko- Katolickiego, który stanowić miał siedzibę archiwum i muzeum. Oficjalne uroczyste otwarcie muzeum odbyło się 12 stycznia 1937 roku.
W 1941 roku jednym z bardziej znaczących wydarzeń w historii wystawienniczej była wystawa eksponatów z Pawilonu Polskiego Wystawy Światowej w Nowym Jorku (1939). Wybuch II wojny światowej uniemożliwił powrót eksponatów do Polski, wobec tego muzeum częściowo je zakupiło, częściowo zaś przejęło jako depozyt na czas wojny. Dziś zbiory te stanowią trzon kolekcji sztuki Muzeum Polskiego w Ameryce. Kolejnym ważnym wydarzeniem w historii muzeum było otwarcie 3 listopada 1941 r. Sali Ignacego Jana Paderewskiego. Do muzeum trafiło całe wyposażenie ostatniego mieszkania pianisty – premiera z Hotelu Buckingham w Nowym Jorku. Sala cały czas jest wzbogacana.
W 1945 r. Muzeum zakupiło bardzo cenną kolekcję kościuszkowską, na którą złożyły się listy Kościuszki, ryciny, medale, obrazy i osobiste pamiątki po Naczelniku. W 1949 roku zmarł twórca placówki Mieczysław Haiman. Obowiązki koordynowania prac przejęła żyjąca do dzisiaj i obecna na piątkowym wieczorze Sabina Logisz. W latach pięćdziesiątych przebudowano salę główną i przeprowadzono reorganizację archiwum.
Na początku lat sześćdziesiątych rozpoczęto organizowanie szeregu wystaw nawiązujących do zbliżającego się tysiąclecia Polski. Dekada lat 70. przebiegała pod hasłem ożywienia działalności. Rozpoczęto wydawanie “Kwartalnika Muzealnego”, który istniał do 1978 r. Rozpoczęto również długoterminowe cele, jak skatalogowanie dzieł sztuki oraz materiałów archiwalnych i bibliotecznych. W 1986 r. przyjęto propozycję utworzenia Towarzystwa Przyjaciół Muzeum Polskiego w Ameryce. Jej członkowie wspomagali placówkę finansowo i własną pracą, dając początek obecnemu wolontariatowi.
Można zaryzykować stwierdzenie, że głównie dzięki tej grupie ludzi placówka może funkcjonować w obecnych, trudnych czasach. W uznaniu tej pracy władze muzeum w symboliczny sposób nagradzają wolontariuszy, przyznając im wyróżnienia. W tym roku wręczono społecznikom kwiaty i dyplomy. Grupa 12 osób, które przepracowały najwięcej godzin otrzymała specjalne wyróżnienia.
Prezes Rady Nadzorczej Wallace Ozog szczególnie serdecznie dziękował za promowanie placówki i jej działalności przedstawicielom mediów polonijnych, których skromna reprezentacja pojawiła się na spotkaniu. Po ceremonii wręczenia wyróżnień wszyscy zostali zaproszeni na okolicznościowy poczęstunek. Tekst i zdjęcia: Andrzej Baraniak/NEWSRP.com
Redakcja
