Zakażenie bakterią E.Coli

Zakażenia bakterią E. Coli (Escherichia coli) zdarzają się dość często, ale są ograniczone do osób, które spożyły pokarmy zakażone bakterią, po polsku nazywaną pałeczką okrężnicy. Istnieje wiele rodzajów bakterii E. Coli (w skrócie E.c), te które najbardziej są dla nas znane to te, które żyją w naszym jelicie grubym i żyją w symbiozie z naszym organizmem. Bakterie produkują witaminę K, która jest potrzebna w procesie prawidłowego krzepnięcia krwi. (E.c) zamieszkująca nasze jelito nie stwarza dla nas żadnych zdrowotnych problemów. Problemy powodują tylko niektóre rodzaje bakterii, które normalnie w nim nie zamieszkują. Są to mutacje bakterii produkujące w naszym organizmie silną toksynę (substancję toksyczną), powodującą krwawe biegunki lub gwałtowny rozpad krwinek czerwonych, prowadzący do ciężkiej anemii oraz zatrzymania pracy nerek – nazywany HUD.

Wszystkie groźne epidemie E. Coli wywołane są przez szczepy bakterii zwane STEC. Są to szczepy (E.c) produkujące Shiga toxynę – dlatego nazwa STEC – Shiga toxyna produkuje Escherichia coli. Szczep bakterii, który wywołał infekcję w Niemczech wywołany został przez STEC 0104:H4. Do tej pory oficjalnie zachorowało około 100 osób, ale nieoficjane źródła podają, że zachorowania sięgają nawet do 2000. Spośród tych, które zachorowały, zmarło oficjalnie około 18 osób, a według nieoficjalnych żródeł – około 100 osób.

W Ameryce odnotowano tylko 3 zachorowania na tę bakterię i to u osób, które przebywały ostatnio w Niemczech. Infekcja została zlokalizowana na farmie w północnych Niemczech i wiąże się ona ze spożyciem świeżych kiełków roślin, sałaty, świeżych pomidorów oraz ogórków. Zakażenie następuje przez spożycie produktów zarażonych bakteriami (E.c) – czyli inaczej mówiąc zanieczyszczone kałem zwierzęcym lub ludzkim. Bakterie dostają się na produkty z reguły poprzez brudne ręce. Szczególnie niebezpieczne do spożycia jest mleko niepasteryzowane, sok jabłkowy niepasteryzowany, sery robione z pełnego niepasteryzowanego mleka, np. oscypki.

Bakteria STEC 0104:H4 okazała się odporna na wiele antybiotyków i praktycznie leczenie ogranicza się do uzupełniania płynów traconych w czasie silnych biegunek oraz leczeniem powstających zaburzeń elektrolitowych oraz normalizowaniu innych zmian chorobowych. Z reguły leczenie antybiotykami lub lekami przeciwbiegunkowymi pogarsza przebieg choroby.

Najczęściej występującym szczepem bakterii (E.c) powodującym ciężkie zachorowania na świecie i w Ameryce jest szczep (E.c) zwany STEC 0157:H7. Bakteria występuje głównie w niedogotowanym lub niedopieczonym mięsie, np. hamburgery, oraz świeżych niedomytych warzywach. Zarażenie bakterią może nastąpić nawet poprzez połknięcie wody w czasie kąpieli w jeziorze, jeżeli woda jest zanieczyszczona ściekami.

Choroba objawia się biegunką, wymiotami a temperatura ciała może być tylko trochę podwyższona. Czasami w cięższych przypadkach biegunka jest zabarwiona krwią. Najcięższe objawy pojawiają się około 5 – 7 dni po zakończeniu ostrej fazy żołądkowo-jelitowej. Skóra i śluzówki oczu stają się bardzo blade, zmniejsza się wydzielanie moczu i występuje silne osłabienie. Wiąże się to z agresywnym rozpadem krwinek czerwonych, prowadzącym do anemii i ostrej niewydolności nerek. Ta faza choroby jest zagrażająca życiu i wymaga leczenia szpitalnego.

Możemy się spotkać z wieloma rodzajami (E.c) bakterii i nie każdy z nich musi być zagrażający naszemu życiu. Tak czy inaczej, występowanie (E.c) zawsze wiąże się z zanieczyszczeniem kałem ludzkim lub zwierzęcym. Wodę pitną również testuje się na obecność bakterii (E.c) i niewielu z nas zdaje sobie sprawę z tego, że butelkowana woda pitna jest również zanieczyszczona tą bakterią. Badania porównawcze wody z kranu z wodą butelkowaną wykazały, że często woda pita z kranu jest mniej zanieczyszczona niż woda butelkowana.

Najciężej zakażenie STEC – czyli tą groźną odmianą (E.c) – przechodzą dzieci i osoby w starszym wieku. Po wyzdrowieniu z reguły osoby zakażone (E.c ) pozbywają się zakażenia – czyli następuje całkowite wyzdrowienie. W rzadkich przypadkach można zostać nosicielem STEC bakterii i ją rozprzestrzeniać. Nosicielem można być od kilku tygodni do paru miesięcy. Spośród zwierząt, świnie, krowy i ptaki mogą przenosić infekcję.

Zasadą numer jeden prewencji zakażeniom STEC jest dokładne mycie rąk, mycie świeżych warzyw, pieczenie mięsa w temperaturze nie mniejszej niż 170˚F oraz unikanie niepasteryzowanych produktów. Pasteryzacja polega na podgrzaniu produktu – mleka lub soku – do temperatury 72˚C lub 161.5˚F przez 15 sekund i było pierwszy raz dokonane przez Louis Pasteur i Claude Bernard 20 kwietnia 1862 roku. Proces pasteryzacji zabija większość bakterii chorobotwórczych i pozwala na przedłużenie przydatności produktów do spożycia.

Zgłoś się do lekarza, jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości, że twoja choroba może być wywołana bakterią (E.c).

Mówiący po polsku lekarz Aleksy Dobradin, MD z wieloletnią praktyką w Polsce i Ameryce. Były ordynator Oddziału Medycyny Ogólnej szpitala St. Mary of Nazareth w Chicago. Praktykujący pod adresem: 6422 W. Belmont Ave. Chicago, Illinois 60634, tel. 773 481 2504.