Redakcja
Wstęp.
Przez szereg tygodni będziemy publikować żródłowe informacje o 1000-letnim skarbie kultury chrześcijańskiej w Polsce, jaki dzięki staraniom i hojności królów oraz hierarchów świeckich i kościelnych Benedyktyni od 1006 r. budowali i strzegli, a od 1936 r. Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej budują i opiekują się nim mimo wielu przeciwności losu do dnia dzisiejszego. Przeciwności losu tego klasztoru są podobne i nierozerwalne z losami Polski.
Skarbem tym jest świątynia dumnie wzniesiona na zboczach Łysej Góry, a w zasadzie strzeżony relikwiarz z relikwiami Drzewa Krzyża Świętego, na którym Pan Jezus odkupił świat po wsze czasy. Relikwie te zostały pobrane z miejsc zbroczonych krwią Pana Jezusa i nim trafiły do Polski nosili je na piersiach papieże. Przez całe wieki królowie i rzesze pielgrzymów odwiedzały to miejsce na wzór dzisiejszej Częstochowy.
Postaramy się zapoznać Państwa z miejscem, architekturą i historycznymi realiami potwierdzonymi przez udokumentowaną wiedzę historyczną, archeologię i przesłania oraz tradycję ludową.
Może ktoś, kto odwiedza Polskę lub ją zwiedza, zaczerpnie opublikowaną przez nas wiedzę na użytek zapoznania się z tak ważnym i niespotykanym miejscem jakim jest klasztor Świętego Krzyża na Łyścu – Łysej Górze w województwie Świętokrzyskim. Województwo to posiada również wiele cennych miejsc na miarę europejską jak i światową, z którego powinni być dumni wszyscy Polacy.
Wśród historycznych miejscowości w Polsce, Święty Krzyż na Łysej Górze, zajmuje miejsce szczególne, choć nie tak doceniane, to porównywalne wiekowo ze znaczeniem innego drogiego nam miejsca jakim jest Gniezno.
Jako miejsce dawnego kultu Słowian oraz ośrodka religijnego i kultury chrześcijańskiej jest nierozerwalnie złączone z losami narodu polskiego, z jego kulturą, szerzeniem oświaty, pomocy biednym i chorym i wspomaganiem walki o wolność Ojczyzny. To dzięki Benedyktynom i obecnym Misjonarzom jak przez bramę wędrowała z wcześniej rozwiniętego Zachodu do Polski wiedza, kultura i nowe technologie promieniując na cały kraj.
Szkoda, że napady, rzezie, pożary, wojny i świadome działanie współczesnych barbarzyńskich hord ze wschodu i zachodu wszczynających wojny światowe pozbawiły nas możliwości podziwiania zgromadzonych przez wieki dowodów świetności sławiących to miejsce. Szkoda, że rosyjski zaborca, a potem niemiecki okupant postanowili część tego klasztoru splugawić zamieniając go na miejsce kaźni – ciężkie więzienie.
Dzięki poświęceniu, oddaniu i mozolnej pracy zakonników tego klasztoru ocalały jednak relikwie najdroższe sercu każdego chrześcijanina pochodzące z oryginalnego Krzyża Męki Pańskiej. Ocalały również inne zabytki pieczołowicie chronione i z pietyzmem odtwarzane. Odwiedzając to miejsce i wspomagając je możemy mieć udział w zachowaniu ich dla potomnych.
Święty Krzyż od zarania polskiej państwowości był i jest sanktuarium drogim każdemu Polakowi. Wbrew przeciwnościom losu był i jest celem pielgrzymek i wycieczek zdążających z całej Polski oraz z innych stron świata, aby pomodlić się w świętokrzyskiej świątyni, podziwiać otaczającą przyrodę i ocalałe zabytki.
Obecna Europa i jej kultura odwraca się od Krzyża, dlatego naszą chrześcijańską ambicją powinna być pomoc temu wspaniałemu miejscu uszanowania i umiłowania relikwii Drzewa Krzyża Świętego Jezusa Chrystusa. Bowiem żaden człowiek nie przebudował pod tyloma względami świata przez ostatnie 2000 lat tak, jak uczynił to Syn Boży Jezus z Nazaretu Odkupiciel.
Złożoność i obszerność historii tego sanktuarium, jego burzliwe dzieje wymaga wieloodcinkowego opracowania, które będzie publikowane w najbliższym czasie.
Opracował:
Edward Cyran
