Redakcja
Obserwując konwencję Partii Republikańskiej i słuchując delegatów określających się konserwatystami, wydaje się oczywiste, że wielu konserwatystów nie jest pewnych czym właściwie konserwatyzm jest.
Konserwatyzm polityczny odnosi się do ludzi którzy wierzą w: 1) swobodę ekonomiczną z centralną rolą wolnej przedsiębiorczości, 2) mały, nieingerujący w sprawy obywateli rząd i 3) silną obronę narodową ukierunkowaną na protekcję amerykańskiego społeczeństwa.
Dla konserwatystów religijnych powyższe pryncypia i ideały mają drugorzędne znaczenie wobec tego, co uważają za zagrożenia dla kultury chrześcijańskiej, a więc tradycyjnych wartości rodzinnych, w tym nienaruszalności małżeństwa, zaangażowanie w wiarę i religię oraz prawo każdej istoty ludzkiej do życia.
Tak więc istnieją dwa odgałęzienia konserwatyzmu – oba walczące o supremację własnej ideologii. Ponieważ konserwatyści generalnie są zdecydowanymi zwolennikami małego, nieingerującego rządu, w większości uważają, że państwo nie powinno narzucać moralności, ani wtrącać się do spraw kościoła. Ich zdaniem rząd winien trzymać się z dala od religii, lecz nie może być religii przeciwny. Dla konserwatystów modlitwa w szkole to praktyka religijna jednostki, nie rządu, i jako taka winna być dopuszczalna.
Uznając ważną rolę edukacji, konserwatyści są jednak przeciwni nauczaniu w szkołach teorii ewolucji i uważają, że szkoły winny przekazywać biblijną wersję kreacji, bowiem teoria ewolucji podważa prosty przekaz stworzenia rodzaju ludzkiego przez Boga, czego naucza Biblia.
Konserwatyści fiskalni, jako że pragną ograniczenia wydatków rządowych, spłacenia zadłużenia krajowego i zmniejszenia rozmiarów rządu, mijają się z realiami, jako że przecież ogromne wydatki ostatniej administracji GOP nadszarpnęły reputację partii w tej dziedzinie.
Tak więc oglądając i słuchając nadchodzących debat prezydenckich oraz polityczne spoty reklamowe w radiu i telewizji, my – wyborcy – musimy zastanowić się, czy konserwatyści są rzeczywiście konserwatystami i czy ich punkt widzenia pokrywa się z tym, czego my – ludzie, pragniemy i oczekujemy od rządu.
Steve H. Tokarski,
wydawca
