W 6. międzynarodowym turnieju szachowym Amplico AIG Life, będącym jednocześnie mistrzostwami Europy w szachach szybkich (16-17 grudnia w Warszawie), udział może wziąć każdy. To niebywała okazja, by móc zagrać nie tylko z najlepszymi w Polsce zawodnikami, ale także z innych krajów.
Dzień wcześniej, 15 grudnia, odbędą się otwarte mistrzostwa stolicy w szachach błyskawicznych. Oba turnieje rozegrane zostaną w ramach 25. Memoriału Stanisława Gawlikowskiego (1920-1981). 9 listopada mija 25. rocznica śmierci jednego z czołowych polskich szachistów okresu powojennego, cenionego działacza i dziennikarza, autora wielu książek i podręczników szachowych.
Dotychczas udział w jednym z największych na świecie turniejów w szachach szybkich potwierdzili tacy arcymistrzowie jak: Hiszpan Aleksiej Szirow (ranking FIDE 2720), Wiktor Bołogan z Mołdawii (2659), Białorusin Aleksiej Aleksandrow (2619), Ukrainiec Wadim Małachatko (2617), Rosjanin Aleksander Gałkin (2600) oraz czołowi polscy szachiści: Michał Krasenkow (2647), Bartosz Soćko (2630), Bartłomiej Macieja (2622), Robert Kempiński (2590), Mateusz Bartel (2569).
"W mistrzostwach Europy zagrać może każdy. To nie slogan czy hasło reklamowe. Wiek i stopień zaawansowania nie mają znaczenia. Jedyny warunek to prosta umiejętność posługiwania się zegarem szachowym. Zgłoszenia przyjmowane są - mailem na adres [email protected] lub faksem pod nr (022) 8876706. Z tej formy skorzystało dotychczas 60 osób" - poinformowała dyrektor turnieju Maria Macieja.
Szósty międzynarodowy turniej Amplico AIG Life - mistrzostwa Europy w szachach szybkich poprzedzą międzynarodowe mistrzostwa Warszawy w szachach błyskawicznych (15 grudnia). Obie imprezy, pod patronatem prezydenta stolicy, z pulą nagród 20 000 euro, odbędą się w ramach 25. Memoriału Stanisława Gawlikowskiego. Miejscem rozgrywek będzie Hala Widowiskowa Torwaru przy ul. łazienkowskiej 6a.
Mistrzostwa Warszawy, które rozpoczną się w piątek o godz. 17, toczyć się będą systemem szwajcarskim na dystansie 11 rund. Medaliści wzbogacą się odpowiednio o 2000, 1000 i 600 zł.
Batalia o tytuł mistrza Europy zajmie dwa dni. W pierwszym - 16 grudnia - przeprowadzonych zostanie osiem rund (pierwsza o godz. 9.45), które wyłonią finałową szesnastkę. Ona to walczyć będzie w niedzielę (od 9.30) czterech turniejach grupowych o miejsca 1-4, 5- 8, 9-12 i 13-16. Pozostali zawodnicy rozegrają kolejnych pięć rund o zwycięstwo w turnieju szwajcarskim.
Mistrz Europy otrzyma 4000 euro, wicemistrz 2000, a brązowy medalista 1000. Kolejni zawodnicy odpowiednio mniej, a szesnasty - 300 euro.
Rok temu w Centrum Olimpijskim grało 411 osób w wieku od 7 do ponad 70 lat z 17 krajów. W finale mistrzostw Europy Węgier Zoltan Gyimesi pokonał Ukraińca Władymira Malaniuka. Brązowy medal zdobył także reprezentant Ukrainy Aleksander Zubow po zwycięstwie nad najstarszym uczestnikiem imprezy, legendarnym szachistą, 74-letnim wówczas Wiktorem Korcznojem (Szwajcaria). Natomiast międzynarodowym mistrzem Warszawy został Białorusin Aleksiej Aleksandrow.
Stanisław Gawlikowski urodził się 16 stycznia 1920 roku w Warszawie, zmarł 9 listopada 1981 roku. Okres okupacji wojennej przeżył w stolicy, uczestnicząc w jej obronie w roku 1939 oraz w Powstaniu Warszawskim. Po zakończeniu wojny należał do grupy działaczy szachowych, którzy w roku 1946 reaktywowali Polski Związek Szachowy. Przez kolejne lata pełnił wiele funkcji we władzach związku. W uznaniu zasług, w roku 1982 otrzymał tytuł Honorowego Członka PZSzach.
W latach 1946-1964 dwunastokrotnie uczestniczył w finałach mistrzostwach Polski. Największy sukces w karierze odniósł w roku 1948, zdobywając w Krakowie tytuł wicemistrza kraju. Był również ośmiokrotnym drużynowym mistrzem Polski w barwach warszawskich zespołów Polonii i Legionu.
W roku 1947 był jednym z założycieli miesięcznika "Szachy", a jednocześnie prowadził szachowe audycje w Polskim Radiu oraz popularyzował królewską grę w wielu pismach, m.in. "Panoramie", "Sportowcu", "życiu Warszawy", "świecie Młodych" i "Rzeczpospolitej".
Duże uznanie zdobył również jako pisarz, historyk i teoretyk szachów. W swoich książkach imponował nie tylko wiedzą historyczną i praktyczną, ale również umiejętnością barwnych opisów. Do kanonu polskiej literatury szachowej weszły "Olimpiady szachowe" i "Walka o tron szachowy", jak również wybitne prace teoretyczne "Teoria debiutów" oraz dwutomowa "Końcowa gra szachowa".








