Redakcja
28 września 2012 roku odsłonieta została tablica mianująca most Huey P. Long w Nowym Orleanie Narodowym Historycznym pomnikiem. Odsłonięcie tablicy odbyło się w obecności Andrew Herman prezesa Amerykańskiej Organizacji Inżynierów Budowlanych oraz przedstawicieli Wydziału Komunikacji Stanu Luizjana. Wyróżnienie to umieszcza dzieło naszego rodaka w towarzystwie 250 podobnych budowli dookoła świata. W serii tych wybitnych konstrukcji znajduje się Wieża Eifla w Paryżu, Kanał Panamski, Budynek Kongresu Amerykańskiego w Waszyngtonie i inne. Tekst tablicy głosi: “Budowla ta jest kombinacją mostu kolejowego i drogowego. Projektowany przez firmę Modjeski, Masters i Chase, z zaleceniami fundamentowania doktora Karola Terzagiego. Był to pierwszy most poprzez rzekę Mississipi w Nowym Orleanie. Z dwutorową linią kolejową o długości 22,995 stóp był najdłuższym, wysoko położonym mostem kolejowym na świecie. 8,076 stóp długa część drogowa poczatkowo była dwupasmowa oparta na wspornikach po obu stronach mostu. Zapis Historycznych Amerykańskich Dzieł Inżynieryjnych pisał o nim: Jako Wielkie Inżynieryjne Dzieło Mostów Kolejowych i Drogowych w tym kraju”.
Budowę tego mostu Modrzejewski ukończył w 1935 roku. Na przeciągu 77 lat przez most przejechało ponad 100,000 pociagów osobowych i około 30 milionów wagonów towarowych. Obecnie z mostu korzysta 43,000 samochodów dziennie. Duży ruch pociagów kolejowych i pojazdów drogowych ma ogromny wpływ na rozwój ekonomiczny regionu Nowego Orleanu. Konstrukcja mostu jest bardzo pieczołowicie utrzymywana, przez specjalistów uznana jako wspaniały przykład technicznego geniuszu Modrzejewskiego. Most nosi imię byłego gubernatora Luiziany, Huey P. Longa, który podczas swojej kadencji rozpoczął program robót publicznych finansowany ze zwiększonego opodatkowania paliw. Jego celem była również budowa mostu w Nowym Orleanie poprzez rzekę Misissipi.
Możemy być dumni z tego wyróżnienia dzieła Modrzejewskiego gdyż było to przedewszystkim Jego dzieło. Na płycie tej powinno być przedewszystkim imię naszego rodaka.
W dniu otwarcia mostu 16 grudnia 1935 roku gazety Nowego Orleanu pisały w superlatywach o Modrzejewskim. Pisano o nim że był najsławniejszym konstruktorem mostów w historii Ameryki. Most nazwano cudem techniki, dziełem sztuki. Najlepsi Amerykańscy konstruktorzy mostów nie mogli sobie poradzić z problemem realizacji budowy mostu w delcie rzeki Misissipi. Ze względu na głębokie złoża gruntów osadowych, mulastych, głębokiego koryta rzecznego, dużego natężenia przepływu statków oceanicznych problem ten wydawał się nie do rozwiązania. Było wiele różnorodnych wariantów budowy mostu, rozważano nawet budowę tunelu pod rzeką.
Modrzejewski nie znalazł niestety należnego mu uznania. Można tutaj przypomnieć kilka innych Jego osiągnieć. Gdy w 1907 roku doszło do tragicznej katastrofy przy budowie mostu w Quebec City, rząd Kanadyjski zdecydował się na kontynuowanie tego projektu i wybrał trzech najlepszych konstruktorów z Anglii, z Francji i ze Stanów Zjednoczonych. Z całej plejady cenionych konstruktorów amerykańskich Kanadyjczycy zdecydowali się wybrać polskiego imigranta, Rudolfa Modrzejewskiego. Z tej trójki Modrzejewski był jedynym, który doprowadził budowę do końca. Pierwszy, rekordowy most wiszący na świecie w Filadelfii był również jego dziełem. Gdy zdecydowano się budować most w San Francisco, most, o którym pisano że był mostem tysiąclecia wybrano właśnie Modrzejewskiego jako przewodniczącego Komisji Inżynieryjnej prowadzącej budowę. Modrzejewski zmarł w czerwcu 1940 roku, po dzień dziesiejszy funkcjonują jego mosty i są powodem do naszej narodowej dumy, tworząc piękną kartę Polskiego Dziedzictwa w Ameryce.
Jan S. Plachta
