Redakcja
Każdego roku w maju obchodzimy Dzień Matki. Jest to okazja, aby podziękować Bogu, za obdzielenie nas wspaniałą osobą, jaką jest matka. Dla każdego z nas było to pierwsze doświadczenie miłości. Byliśmy przedmiotem zainteresowania tej osoby i odwrotnie, mogliśmy zawsze się do niej zwracać w każdej potrzebie.
Słowo matka, jedyne na świecie, we wszystkich prawie językach brzmi jednakowo. Krótkie, a jak pełne treści, szacunku i słodyczy, przywołuje na myśl najmilsze wspomnienia od najwcześniejszego dzieciństwa. Ono wywołuje słodki uśmiech nie tylko u dziecka, lecz także u będącego u kresu dni swoich – starca. Pan Bóg stworzył człowieka i powierzył go opiece kobiety – matce, która stanowi istotną część składową rodziny. Stąd więc rodzina w naszym życiu ma ogromne znaczenie.
Pewnego razu byłem poproszony, aby pilnować 10-letniej dziewczynki, Madzi, gdyż jej rodzice musieli wyjść na bardzo ważne spotkanie lekarskie. Musiałem wymyśleć dla niej jakieś zajęcie. Przeglądając kolorowe gazety znalazłem mapę świata. Wyrwałem kartkę i pociąłem na małe fragmenty, polecając jej, aby ułożyła tę zawiłą układankę. Miałem nadzieję, że dałem dziecku zajęcie na długi okres czasu. Sam zająłem się czytaniem w drugim pokoju.
Jakie było moje zdumienie i zdziwienie, kiedy po kilku minutach dziewczynka przybiegła do mnie oświadczając, że wykonała zadanie. – Jak to zrobiłaś? – zapytałem.
– To proste – odpowiedziała – Najpierw próbowałam złożyć te małe punkciki i kreski, ale to wyglądało na rzecz zupełnie nie – możliwą do zrobienia. Wtedy spojrzałam na drugą stronę, a tam znajdowało się zdjęcie jakichś ludzi. To była rodzina. Kiedy z łatwością udało mi się ułożyć rodzinę, cały świat ułożył mi się sam..
Jaką wspaniałą lekcję życia dostałem od tej małej dziewczynki. Ułóżmy najpierw swoją rodzinę, a cały świat ułoży się nam sam.
Czy my o tym wiemy? U podstaw istnienia świata i jego praw leży miłość. Bóg stworzył świat z miłości, a nie z potrzeby, tak uczy nas teologia objawiona i to jest oficjalną nauką Kościoła. Miłość jest prawzorem świata, “miłość wpraw w ruch słońce i gwiazdy” – tak zakończył swą “Boską Komedię’’ Dante. Miłość nadała konstytucję światu w jego prawach i uczyniła jeszcze coś więcej, mianowicie dała dary pozanaturalne. Tymi darami miały być wyrównane niedobory natury. Zburzył tę cudowną nadbudówkę bunt przeciw miłości – grzech.
Miłość nadając pierwotny rytm istnieniu, podjęła się także, po grzechu, odnowy i naprawy. Najlepszym potwierdzeniem tego są słowa Pisma Świętego: “Bo Bóg tak umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego wydał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny” (Jan 3, 16). Miłość jest tą wielką siłą, z której czerpie każde wielkie dzieło siłę dla siebie i jest jedyną drogą do pokonania wroga. Czasy, w których wypadło nam żyć, domagają się praktykowania miłości bliźniego. Nigdy zapewne nie zabraknie okazji, aby tą miłością konkretnie żyć.
Miłość i pokój mają przenikać nasze dusze. Miesiąc maj poświęcony jest Matce Bożej, naszej Matce Niebieskiej, tej która zawierzyła bezpowrotnie miłości. Maryja jest matką czystej miłości i szerzycielką pokoju – Królową świata, tego świata, gdzie środki masowego przekazu: radio, telewizja, prasa, stanowią narzędzia wielostronnego przekazu komunikowania się ludzi ze sobą, kształtowania świadomości i postaw życiowych.
Matki mają tworzyć w naszych domach taki klimat, aby dzieci mogły włączyć się i uczestniczyć we wszystkich przejawach kultury. Uwrażliwiać je na to co prawdziwe, piękne i dobre. Nie izolować dzieci od środków masowego przekazu, ale dopomóc, by zostały one wykorzystane w procesie rozwoju młodego człowieka. Każda matka jest jak ożywczy zdrój wody dającej wzrost roślinności. Matki w naszym życiu spełniają podobne role i zadania. Są rozdzielnikami miłości i uczą nas kochać innych ludzi; włączają nas w społeczeństwo tych, z którymi mamy iść przez życie.
W dniu poświęconym matce trzeba zdać sobie z tego sprawę, by wiedzieć co ma być przedmiotem naszej wdzięczności. Często więc mamy modlić się za nasze matki zmarłe czy też żywe. Mamy być im wdięczni za chwile radości i wesela, które nam dostarczyły, ale także za chwile przykre i bolesne, które doświadczyliśmy dzięki nim. Chciejmy zrozumieć, że bez tych dwu czynników nie moglibyśmy osiągnąć pełni naszego człowieczeństwa. To są te myśli, które winny towarzyszyć nam w dniu, który został specjalnie poświęcony naszym matkom.
Z okazji Dnia Matki możemy usłyszeć wiele słów o jej ofiarności, nocach spędzonych na czuwaniu w czasie choroby, kiedy byliśmy mali, o jej wyrzeczeniach, poświęceniach, wyrozumiałości, o jej bezinteresownych uczuciach. Stąd należy się szczególna cześć naszym matkom, że przyjęły nas jako dar, a nie jako dopust Boży. Składamy hołd za ich ręce spracowane w trosce o nas, aby nam nie zabrakło chleba. Za to, że zawsze miały czas dla nas, aby nauczyć nas żyć zgodnie z prawami Bożymi.
Uczyły nas także poświęcenia dla drugich; a czyniły to przykładem własnego życia. Uczyły modlitwy: porannej i wieczornej, nie zapomniały wdrażać nas do niedzielnego obowiązku uczestniczenia we mszy świętej. Zawsze matka gotowa do poświęceń i służby rodzinie. Pamiętać winniśmy, że dla matki troska o rodzinę – była jej celem życiowym i szczęściem. Troszczyła się o to, aby zapewnić wszystko dzieciom i wnukom, co było niezbędne do ich rozwoju życiowego.
Są niektórzy, co umieją te swoje uczucia wdzięczności wierszem, czy muzyką wypowiedzieć, mówiąc jednak o ogóle, wszyscy mamy zrozumieć, jaką rolę w życiu jednostki odgrywa matka i odpowiednio odwdzięczyć się jej za to. Stąd więc jest dobrze wszystko to przypomnieć sobie – właśnie w dniu, który został jej poświęcony. W niej składamy hołd tym kobietom, które część życia swojego oddały drugiemu człowiekowi. W Niej oddajemy hołd kobietom, które słowu “kocham” nadały najpiękniejszy kształt.
Jeśli, Drogi Czytelniku, dotąd nie zauważyłeś tego w swoim życiu, to właśnie Dzień Matki dostarcza wspaniałej okazji, by nad tym się zastanowić. Każdy z nas ma matkę, a jeśli jej już nie ma wśród żyjących to tym bardziej należy pielęgnować w pamięci jej obraz, słowa, gesty. Tego się nie zapomni, przeciwnie, z biegiem lat staje się coraz żywsze i wyraźniejsze, gdyż wszelką dobroć i poświęcenie ocenia się dogłębnie z perspektywy czasu. Dzień Matki jest najlepszą na to okazją.
Ks. dr Jan Jaworski
