Dzieciństwo i wczesna młodość, spędzone w chicagowskiej dzielnicy Little Village, są dla Stuarta Dybka niewyczerpanym źródłem wspomnień, które w jego opowieściach o ludziach, zdarzeniach i miejscach – stają się jedynym w swoim rodzaju połączeniem realizmu i poetyckiej magii, pełnym zarazem ciepłego humoru i gorzkich, dramatycznych akcentów.
Teatr Victory Garden wystawił sztukę I Sailed with Magellan według książki Dybka pod tym samym tytułem.
Oddająca oryginalną atmosferę i styl sceniczna adaptacja tej "powieści złożonej z opowiadań" jest dziełem dramatopisarki Claudii Allen, związanej z Victory Gardens Theater i wykładającej dramaturgię na Uniwersytecie Chicago. Tak jak książka, sztuka złożona jest z wielu wątków, wzajemnie się splatających i połączonych postacią głównego bohatera. Urodzony w robotniczej polskiej rodzinie Perry Katzek występuje na przemian jako mały chłopiec i dorastający nastolatek. Z jego obserwacji i przeżyć dowiadujemy się, jak wyglądało w latach pięćdziesiątych życie w trudnej, niebezpiecznej, mieszanej etnicznie dzielnicy Chicago.
Mały Perry krąży po dzielnicy i jej tawernach z wujkiem Leftym, utalentowanym muzykiem jazzowym, którego życie rozsypało się po frontowych przeżyciach na wojnie koreańskiej. Przez tawernę jednorękiego Zipa przewijają się nietuzinkowe, barwne postacie; czasem komiczne, jak były zapaśnik pracujący teraz w sklepie Goldblatta w damskim przebraniu, a czasem groźne, jak lokalni mafiosi z "propozycją nie do odrzucenia".
Perry jest w tawernie lokalną atrakcją; siedząc na barze śpiewa za drobne pieniądze, oczywiście w tajemnicy przed rodzicami – ciepłą, opiekuńczą Moms i ojcem, nazywanym Sir, rzetelnym, przyjacielskim i kochającym, ale skąpym do śmieszności. W pamiętnej scenie wyprawy samochodowej każe synom – Perry'emu i młodszemu Mickowi – wysiąść na środku jezdni i podnieść zgubiony przez kogoś zderzak, który można przecież sprzedać na Maxwell Street.
Starszy Perry poznaje świat poza Little Village – Chicago i przedmieścia, zafascynowany muzyką uczy się od wujka gry na saksofonie, przeżywa pierwsze uczucia i pierwsze doświadczenia erotyczne. Akcja sztuki rozgrywa się w doskonałej stylistycznie scenografii Jeffa Bauera, przywołującej nastrój dawnego Chicago i wykorzystującej wiele możliwości sceny w dawnym kinie Biograph, łącznie z projekcjami filmowymi.
Pewną dezorientację wprowadza fakt, że prawie wszyscy aktorzy z dziesięcioosobowej obsady grają po kilka postaci, ale dzięki temu zabiegowi realizatorom udało się zaludnić scenę bogactwem typów i charakterów, które przywołuje Stuart Dybek w swojej książce.
Dowodem sukcesu jego pisarstwa, adaptacji Claudii Allen, reżyserii Sandy Shinner i pracy całego zespołu teatru może być żywa reakcja amerykańskiej publiczności, u której na ogół polskie sprawy i polskie tematy nie cieszą się szczególną popularnością.
Występują: Bubba Weiler (mały Perry), Justin Cholewa (starszy Perry), Josh Akerlow (Mick), Lance Baker (Lefty), Marc Grapey (Sir), Morgan McCabe (Moms), Rob Riley (Zip) oraz Laura Scheinbaum, Desmin Borges i Michael Liu. "Magellan" będzie grany tylko do 15 lipca. Szkoda tej sztuki nie zobaczyć. Krystyna Cygielska
Redakcja
