Redakcja
Cztery lata temu prezydent Meksyku Felipe Calderon deklarował wojnę przeciw szefom gangów narkotykowych. W tym czasie 30 tysięcy ludzi padło ofiarą konfliktu, wielu wzdłuż północnej granicy Stanów Zjednoczonych, głównie w wyniku międzygangowych walk o kontrolę nad najlepszymi korytarzami przerzutu narkotyków.
Dzisiaj Ciudad Juarez, miasto leżące w pobliżu Teksasu, walczy o pierwszeństwo z Caracas na liście najbardziej niebezpiecznych miast na świecie.
W ciągu ostatnich 12 miesięcy przemoc dotarła do meksykańskich ośrodków ekonomicznych i kulturalnych, do niedawna uważanych za miejsca odporne na infiltrację gangów narkotykowych. Na północy meksykańscy przemytnicy zdołali zorganizować stałe drogi przerzutu narkotyków do każdej metropolii w USA.
Krótko mówiąc, amerykańska pomoc w wysokości $400 milionów rocznie plus pomoc dla meksykańskiej armii nie zapewniają sukcesów rządowi Meksyku w jego walce z gangami. Szczególnie w ostatnim roku Calderon naraził się na ostrą krytykę nie tylko z powodu braku wyraźnych postępów w tej walce, lecz również dlatego, że od jej rozpoczęcia życie wielu Meksykanów uległo znacznemu pogorszeniu. W ostatnich czterech latach zginęło dwadzieścia razy więcej Meksykanów niż Amerykanów od początku wojny w Afganistanie.
Zastrzelono dwóch kandydatów na gubernatorów i 11 burmistrzów miast. Prasa uprawia autocenzurę. Jedna z gazet w Ciudad Juarez w otwartym liście do narkotykowych karteli spytała wprost, co może publikować.
Zwycięstwo z kartelami wymaga bliższego przyjrzenia się policji i wojsku, oskarżanym o jawne gwałcenie przepisów. System sprawiedliwości musi karać winnych. Powodzenie w dużym stopniu zależy od północnego sąsiada Meksyku. Ameryka jest największym na świecie odbiorcą narkotyków. Tak długo, jak po amerykańskiej stronie utrzyma się wysokie zapotrzebowanie, kartele będą miały pełne ręce roboty.
(HP – eg)
