Redakcja
W dniu 28 listopada br. w pięknej sali teatralnej Jezuickiego Ośrodka Millenijnego odbył się bardzo ciekawy koncert poświęcony dwusetnej rocznicy urodzin Fryderyka Chopina, którego wykonawcami był popularny polonijny chór im. wyżej wymienionego “duwsetnego Jubilata”, pod kierownictwem i dyrygentem słynnego tegoż chóru operowego solisty Śląskiej Opery mgr. p. Eug. Ballarina z udziałem jego fenomenalnych chłopięcych fortepianistów będących wnukami w liczbie pięciu zgrabnych chłopaczków – małych “Ballarańczaków”, z ojcem doktorem medycyny p. Leszkiem Ballarinem i uroczą jego żoną oraz babcią na czele, siedzących w pierwszym rzędzie przed weteranami-sybirakami, członkami SWAP-u mających w teczkach przygotowane dyplomy w uznaniu za długoletnią współpracę w urządzaniu wspólnie patriotyczno-narodowo-weterańskich uroczystości dla polonijnego środowiska w Chicago.
Siedząc przed nimi jako weterani-sybiracy i byli żołnierze 2 Polskiego Korpusu, wciąż pamiętając okrutny sybirski żywot naszego pokolenia, z którego taka młodzież jak wnukowie p. Eugeniusza Ballarina marli na dalekiej Syberii z głodu i mrozów bez żadnej ewidencji. Młodzi i muzycznie utalentowani, a może któryś z was będzie przyszłym Fr. Chopinem lub przyszłym Paderewskim, a mieścicie się w liczbie podrząd prawie, że pół tuzina rodzeństwa, cieszymy się, żeśmy was poznali włącznie z rodzicami.
Mimo że w tym dniu w chicagowskiej metropolii występował światowej sławy taneczny zespół ‘‘Mazowsze” z Polski, licznie przybyłych gości bardzo serdecznie przywitał prezes chóru, p. L. Szparkowski, prosząc dyrygenta p. Eug. Ballarina o przedstawienie wykonawców programu koncertu w następującej kolejności, przede wszystkim akompaniament p. J. Koszałka, świetnie reprezentujący się członkowie chóru a nade wszystko młodych, uzdolnionych fortepianistów imiennie w programie koncertu wymienionych na czele z synami dr. L. Ballarina, będących studentami chopinowskich utworów muzyczej szkoły prof. K. Milczanowskiego, który na wstępie koncertu wygłosił prelekcję na temat jubileuszu Fr. Chopina, otrzymując należne brawa.
Cała uroczystość podzielona była na dwie części: wokalną w roli chóru i instrumentalną w roli fortepianistów, z których zdaniem weteranów najlepiej popisał się mały Franuś Ballarin, jeden z pięciu braciszków. Po jego fenomentalnym występie, gdzie paluszki latały po całym fortepianie nad utworem Polonez G-Minor, zdobył weterańskie prawa na stojąco. Pozostali fortepianiści również byli głośno oklaskiwani. Po występie części wokalnej chóru i solowym popisie samego dyrygenta nastąpiło oficjalne nadanie przez weteranów dla każdego członka chóru weterańskich dyplomów PL90 SWAP, w uznaniu długoletniej współpracy z weteranami-sybirakami II wojny światowej.
Dyplomy w asyście kmdta. J. Darskiego wręczał wicekmdt. M. Bandur i S. Jarosz, obaj uczestnicy bitwy o Monte Cassino.
Tekst opracowała PL 90 SWAP
Stanisław Jarosz
