Angina w lecie

Chociaż trudno w to uwierzyć, ale właśnie latem bardzo często dotyka nas jakże uporczywa choroba – ANGINA.

Wyschnięta śluzówka gardła, zimne potrawy (lody, napoje), klimatyzacja, to tylko niektóre czynniki, które prowadzą do rozwoju stanu zapalnego w gardle.

Latem ciężko jest się oprzeć pokusie zjedzenia lodów na rozgrzanej plaży, czy wypicia wody z kostkami lodu. Gdy temperatury są bardzo wysokie, szukamy ochłody dla organizmu, ale robimy to zbyt drastycznie.

Zimne potrawy i rozgrzane gardło to połączenie, które może skończyć się ANGINĄ, czyli zapaleniem migdałków.

Angina to jedna z bardziej powszechnych chorób, objawia się głównie powiększeniem migdałów i białym nalotem na nich, jednakże nie zawsze. Angina w sytuacji, kiedy migdały nie dają symptomów wskazujących na anginę, może być zdiagnozowana jedynie przez lekarza, gdyż bardzo łatwo ją pomylić z innymi chorobami o podobnym przebiegu. Pewną diagnozę da z pewnością wymaz z gardła, a także badania z krwi na przeciwciała paciorkowców.

Angina „to zapalenie migdałków podniebiennych i błony śluzowej gardła, wywołana przez bakterie – paciorkowce, rzadziej gronkowce. Jest chorobą zakaźną przenoszoną drogą kropelkową”.

OBJAWY:

W pierwszej kolejności pojawia się ból głowy i osłabienie. W trakcie anginy wirusowej dochodzi do powiększenia i zaczerwienienia migdałków. Choroba rozwija się bardzo szybko. Zaczerwienieniu może ulec również cała jama ustna. Charakterystyczny przy tym jest drapiący ból gardła, któremu może towarzyszyć katar.

Objawy anginy nie ograniczają się tylko do lokalnych zmian na migdałkach (co klinicznie odróżnia anginę od zapalenia migdałków czy gardła innego pochodzenia).

Głównymi objawami tutaj są:

• Wysoka gorączka (powyżej 38 stopni).

• Wymioty (zazwyczaj u małych dzieci).

• Bóle kostno-stawowe.

• Brak apetytu.

• Apatia, złe samopoczucie.

Angina często wywoływana jest przez bakterie. Głównymi wtedy objawami są:

• Silny ból gardła, który uniemożliwia przełykanie śliny.

• Silny, promieniujący do uszu ból.

• Powiększone i bolesne przy ucisku węzły chłonne.

• Ból głowy.

• Kaszel.

• Naloty na migdałkach.

W anginie bakteryjnej stan zapalny lokuje się w miąższu migdałków, stają się one napuchnięte i przekrwione. W niewielkich zagłębieniach pojawia się żółtawobiały nalot ropny, wskutek czego odczuwalny jest dyskomfort podczas przełykania. W trakcie choroby występują wszystkie typowe dla anginy objawy, które utrzymują się przez około 3-5 dni. Należy pamiętać, że nawet po 2-3 dniach od ukończenia leczenia istnieje ryzyko nawrotu choroby.

PRZYCZYNY:

Powodem choroby są wspomniane przeze mnie powyżej czynniki infekcyjne (bakterie). Bardzo łatwo jest się nią zarazić, bowiem przenosi się drogą kropelkową. Na zarażenie narażeni jesteśmy w pracy, szkole, dusznych pomieszczeniach, dużych skupiskach ludzi. Do zakażenia może także dojść przez dotyk. Wystarczy skorzystać z należącej do chorego klawiatury lub słuchawki telefonicznej. Na naszych dłoniach gromadzą się tysiące bakterii, po dotknięciu własnego nosa czy ust następuje zakażenie.

Choroba atakuje łatwiej, gdy jesteśmy przemęczeni, zarówno fizycznie, jak i psychicznie) osłabieni z powodu innych chorób, źle się odżywiamy i nieodpowiednio ubieramy.

POWIKŁANIA:

Angina powinna być traktowana jako poważna choroba ogólna, mogąca w niektórych przypadkach wywołać poważne powikłania. Niestety większość osób nadal nie zdaje sobie sprawy z tego, jak angina może być groźna. Szczególnie angina wirusowa jest bardzo niebezpieczna ze względu na możliwość pojawienia się powikłań. Najczęściej spotykanym powikłaniem anginy jest tak zwany ropień okołomigdałkowy. Polega on na tym, że ropa nagromadza się pomiędzy mięśniem, a torebką migdałka.

Innymi powikłaniami, jakie obserwuje się coraz rzadziej są: kłębuszkowe zapalenie nerek, a także gorączka reumatyczna. Angina pobudza układ chłonny organizmu do produkowania większej ilości przeciwciał, które to z kolei mają możliwość zaatakowania naszego serca lub nerek. Najgroźniejszym następstwem, jakie może spowodować kłębuszkowe zapalenie nerek, jest całkowita niewydolność nerek lub upośledzenie ich funkcji. W przypadku gorączki reumatycznej zaobserwowano, że następstwem tejże przypadłości może być powstanie w sercu wad zastawkowych.

LECZENIE:

Leczenie anginy wirusowej odbywa się zwykle przez podanie środków dostępnych bez recepty. W celu zmniejszenia gorączki podaje się leki na jej obniżenie, natomiast na nadwrażliwe gardło zaleca się jego płukanie. Pomaga również właściwa dieta z dużą ilością płynów i posiłków półpłynnych. Należy unikać potraw pikantnych i gorących. Jeżeli objawy choroby nie mijają po kilku dniach, warto przebadać się u lekarza, który podejmie leczenie.

Leczenie anginy o podłożu bakteryjnym odbywa się przez podanie właściwych antybiotyków. Kiedy antybiotyk nie skutkuje zaleca się antybiogram wskazujący wrażliwość na poszczególne substancje czynne występujące w antybiotykach lub na ich odporność.

TRZEBA PAMIĘTAĆ, ŻE PRZED WYNALEZIENIEM W 1928 ROKU PENICYLINY ZDARZAŁO SIĘ, IŻ ANGINA KOŃCZYŁA SIĘ NAWET ŚMIERCIĄ. DZIŚ NA SZCZĘŚCIE ANTYBIOTYKI ŁATWO DAJĄ SOBIE RADĘ Z WYWOŁUJĄCYMI ANGINĘ BAKTERIAMI, ALE PODCZAS LECZENIA POWINNIŚMY ŚCIŚLE PRZESTRZEGAĆ ZALECEŃ LEKARZA I NIE PRZERYWAĆ KURACJI, GDY TYLKO POCZUJEMY SIĘ LEPIEJ.

***