Redakcja
Kobiety w Illinois, na mocy ustawy podpisanej w czwartek 22 lipca przez gubernatora J.B. Pritzkera, będą mogły już wkrótce zakupić tabletki antykoncepcyjne bez konieczności wcześniejszej wizyty u lekarza.
Ustawa pozwoli farmaceutom na wydawanie antykoncepcji – pigułek, plastrów i pierścieni dopochwowych, począwszy od stycznia 2022 r. Farmaceuci będą zobowiązani poprosić pacjentki o wypełnienie formularzy medycznych. Następnie mogą wydać antykoncepcję na okres 12 miesięcy. Zgodnie z prawem, koszt środków antykoncepcyjnych powinien być pokryty przez ubezpieczenie.
Podobne prawo obowiązuje już w 16 innych stanach i Waszyngtonie.
Podczas czwartkowej konferencji prasowej, zwolennicy ustawy zachwalali ją jako kluczową dla rozszerzenia dostępu do kontroli urodzeń. „Kontrola urodzeń jest podstawową usługą opieki zdrowotnej” – mówiła senator Melinda Bush, sponsorka ustawy. „Powinna być traktowana jako taka i łatwo dostępna dla wszystkich” – dodała.
Pritzker zauważył, że obecnie kobiety, które chcą zastosować antykoncepcję, mogą napotkać rozmaite bariery. „Więcej mieszkanek Illinois będzie miało większą kontrolę nad najbardziej osobistymi decyzjami w ich życiu” – powiedziała Pritzker. „Obecnie w Illinois i w większości stanów, kobieta chcąca uzyskać dostęp do antykoncepcji musi poruszać się po labiryncie ograniczeń”.
Zwolennicy ustawy argumentowali również, że możliwość sprzedawania środków antykoncepcyjnych pozwoli farmaceutom na pełniejsze wykorzystanie ich umiejętności i szkoleń. Aby móc wydawać środki antykoncepcyjne bez indywidualnej recepty lekarskiej, farmaceuci będą musieli ukończyć program szkoleniowy związany z tą praktyką. Farmaceuci będą również musieli udzielać porad pacjentom i edukować ich w zakresie antykoncepcji.
Niektórzy przeciwnicy ustawy mówią, że obawiają się braku opieki lekarskiej dla pacjentek, zwłaszcza młodych kobiet. Nowe prawo nie wprowadza minimalnego wieku, w którym pacjent może zakupić antykoncepcję od farmaceuty.
Zgodnie z nowym prawem, farmaceuci mogą użyć swojego „profesjonalnego i klinicznego” osądu, aby określić, kiedy pacjent powinien być skierowany na wizytę do lekarza.
(kk)
